هم میهن گرامی, مهر نموده و ما را در پخش نامه پان ایرانیسم یاری نمایید. سپاس!

نامه پان ایرانیسم
شماره 108، دوشنبه شهریور ماه 1399 – 21 سپتامبر 2020
www.paniranism.info . iran@paniranism.info

درود بر هم میهنان گرامی

نوشته های زیر تقدیم می شوند:

حماسه خون، دفاع از خاک، فرهاد باغبانی
درسهایی که باید از نبرد در خرمشهر گرفت، میلاد دهقان
اسناد حزب پان ایرانیست و موضع گیری درباره آغاز دفاع مقدس
بیانیه محسن پزشکپور رهبر حزب پان ایرانیست در سال ۵۹ به مناسبت آغاز دفاع مقدس
برای سرکوبی دشمنان ایران متحد شویم
نامه زنده یاد سرور محسن پزشکپور به رییس شورای امنیت سازمان ملل متحد در محکومیت حمله عراق به ایران
پاسخ مدیر سیاسی شورای امنیت به سرور محسن پزشکپور

هر آن کو شود کشته ز ایران سپاه – بهشت برینش بود جایگاه

حماسه خون، دفاع از خاک

فرهاد باغبانی
سازمان جوانان حزب پان ایرانیست

چهل سال از آغاز جنگ عراق با ایران گذشت. چهل سالی که که یادآور فداکاری ها و دلاوری های فرزندان این مرزوبوم است. آنها بی رحمانه تاختند، کشتند و سرزمین نیاخاکی را ویران ساختند. همه آن ها رفتند ولی ایران برای همیشه باقی ماند. تن های بیشماری برای دفاع از میهن از جان گذشتند. برخی به هزار زحمت ماندند با خس خس نفس هایی که دیگر بالا نمی آید با خاطراتی که هنوز در سینه می تپند. رازهای سر به مُهر. به دنبال گوش شنوایی تا قصه حماسه خود را به نسل امروز منتقل کنند. مهجور، تنها و بی ادعا ولی راسخ در باورهای خویش.

حالا ما مانده ایم و پلاک های یادگار جنگ. قطعه شهدای آرامستان، مادران و پدران داغدیده، همسران رنج کشیده و شهیدان گمنام. پس از چهل سال برخی دلبسته اند به رفاه. دلداده به قدرت. آلوده به ثروت بادآورده، رانت و فساد، غرق جاه و مقام. حتی از شنیدن نام جنگ و دفاع مقدس گریزانند.

جنگ و صلح همزاد و دو روی یک سکه اند. هر ملتی آماده تر برای جنگیدن، پایاتر و ماندگارتر. هر ملتی مسلح به دفاع نهادی پیروزمند در برابر هر متجاوزی. هر ملتی آسوده خاطر و فارغ از جنگ تسلیم برای پذیرش مرگ و نیستی تبار خویش. پس ملت های نیرومند، حقیقت تلخ جنگ را پذیرفته اند با همه تراژدی ها و مصیبت هایش. نبرد ایرانیان با صدامیان جنگ بر سر هست و نیستی یک ملت پرافتخار تاریخ ساز بود.

ژوزف استالین رهبر مخوف شوروی سوسیالیستی جمله معروفی دارد او می‌گوید: «مرگ یک نفریک تراژدی و مرگ میلیون‌ها نفر آمار است.» ولی مرگ فرزندان ایران نه آمار است و نه رقم بلکه نشان دهنده روحیه سلحشوری و خودآگاهی ملی در آن مقطع زمانی است. اگر می خواهید بدانید که فرزندان ایران چگونه با پوست و جان خویش از میهن دفاع کردند به آمارها نگاه کنید:
آمارها نشان می‌دهد 91918 نفر از شهدای ایران نوجوانان بین 16 تا 20 سال بودند؛ وقتی به تک‌تک نوجوان‌های این آمار و زندگی‌ها و خانواده‌های پشت سرِ هر کدام نگاه کنید، تن و بدنتان می‌لرزد. اگر رقم 63441 نفریِ جوانان شهید که سن 21 تا 25 سال داشتند را به آمار شهدای نوجوان اضافه کنیم حدود 72 درصد از شهدای ایران را نوجوانان و جوانانِ بین 16 تا 25 سال تشکیل می‌دهند. یعنی از هر سه نفر ایرانی که در صحنه‌ جنگ ایران و عراق در خون خود می‌غلطد، دو نفر کمتر از 25 سال دارند. «از کتابچه‌ای با عنوان گزیده‌های آماری بنیاد شهید سال1380» بر اساس این آمارها سال 1365 خونین‌ترین سال جنگ ایران و عراق بود. بر اساس آمار رسمی بنیاد شهید، سال 1363، 15066 شهید و سال 1364، 16799 شهید داشته‌ایم. در حالی که سال 65 به تنهایی 41050 نفر شهید شده‌اند‌، حدود 9 هزار شهید بیشتر از مجموع شهدای دو سال قبل.(شیرعلی نیا) بر اساس کتاب تهیه‌ شده در موسسه‌ پیام آزادگان آمار اسرای سال اول جنگ حدود 200 اسیر است، این آمار برای چند ماه پایانی جنگ به حدود 24 هزار اسیر می‌رسد. این رقم وقتی شگفت‌انگیز‌تر می‌شود که بر اساس آمار همین کتاب آمار کل اسرای ایران در جنگ حدود 40 هزار نفر است. یعنی بیش از نیمی از اسرای کل جنگ مربوط به چند ماه پایانی جنگ در سال 67 است. (شرح قفص، ص7 و24)
با هر نیتی و آرمانی که جان داده، جانباز و اسیر، سرانجام میهن را از دست دشمن بعثی تا دندان مسلح رهانیدند. صدام خیال قادسیه دوم داشت. نسلی آرمان خواه، بی غل و غش، نسل آزادگان با سربلندی و سرافرازی از دروازه های تاریخ با شکوه گذشت. راه های افتخاری که با حماسه و جوشش خون گذشت. اینک تاریخ میهن را، چهل سال پس از یورش دیوانه وار حزب بعث به ایران زمین ورق می زنیم: ای جوانان وطن که از خونتان لاله دمیده، تراژدی بزرگ؛ سیاوشانه جان دادن شما بود برای ماندن و بقای یک ملت. ملک حسین پادشاه اردن اولین گلوله توپ را در کنار صدام به سوی ایران شلیک کرد.

ای شهیدان، ای جانباختگان، ای آزادگان با عزمی راسخ ایران را از دست سردار مجنون قادسیه دوم رهانیدید. شما به ما آموختید، وقتی میهن و مرزمورد تجاوز قرار گیرد همه آرش و بابک، باکری و همت، قمری و صمدی می شویم. همه آن سرباز گمنام در کوهستان های باختر ایران می شویم که تنها و غریبانه وقتی که توسط دشمن کارد آجین می شد از ته قلب فریاد می زد: پاینده ایران

***

درسهایی که باید از نبرد در خرمشهر گرفت

میلاد دهقان

پس از انقلاب اسلامی در بهمن ۵۷ تا چند ماه اوضاع کشور آشفته بود و این آشفتگی باعث شد دشمنان این آب و خاک به تکاپو بیافتند. در خردادماه ۱۳۵۸ خلق عرب با ایجاد شورش و درگیری در خوزستان و بویژه خرمشهر در اندیشه تجزیه این بخش از ایران زمین بودند که با اقدامان کوبنده زنده یاد دریادار مدنی این شورش ناکام ماند. به دلیل تضعیف ارتش ایران پس اعدام ها و تصفیه ارتش، صدام حسین زمان را برای حمله به ایران و تجزیه خوزستان مهیا دید. صدام و هم​پیمانانش این را در نظر داشتند که در استان خوزستان تعداد زیادی عرب و عرب زبان وجود دارد و با توجه به قومیت آنها پتانسیل زیادی برای پیروزی کوتاه مدت و فتح سه روزه ایران دارد. به همین دلیل در ۳۱ شهریور۱۳۵۹ از چند محور عملیاتی به ایران حمله کرد. آنچه همه معادلات بعثی ها را بهم زد ایستادگی جانانه مردم خرمشهر بود که با دست خالی در برابر دشمن تا بنِ دندان مسلح و لشکرهای مکانیزه عراقی حماسه ای ۳۵ روزه آفریدند و سرانجام ۴ آبان ۱۳۵۹ خرمشهر اشغال شد. بسیاری از خرمشهری ها ا لحظه آخر در شهر ماندند و جسد بسیاری از آنان مانند سرور “سالمی” از پان ایرانیست های عرب خرمشهر هرگز پیدا نشد. بدین ترتیب همه فرماندهان عراقی از مقاومت بی مانند خوزستانی ها و بویژه اعراب در شگفت شدند! پرسش اساسی این است که چه عاملی باعث شد که عرب های خوزستان در برابر دشمنانِ هم نژاد، هم زبان و هم فرهنگ ،هم مذهب خود بایستند و شهید شوند؟ چه عاملی باعث می شد که سرباز عرب شیعه ی عراقی به روی سرباز شیعه ایرانی گلوله شلیک کند؟ پاسخ را باید در واژه «ایران» جستجو کرد. ملیت رزمنده ی عرب خوزستانی، ایرانی بود. او با کسی که در برابرش ایستاده بود و قصد فتح ایران را داشت مشترکات قومی فراوان داشت. هر دو عرب زبان بودند، هر دو مذهب تشیع داشتند، لباس محلی هر دو چفیه و عگال و دِشداشِه بود ولی با همه این اشتراکات، یک تفاوت اساسی وجود داشت! رزمنده این سوی مرز ایرانی بود و سرباز آن سوی مرز عراقی! «ملیت ایرانی» آن عنصر والا و پر رنگی بود که مذهب و قومیت و زبان عربی در برابرش رنگ باخت.

عرب های ساکن خوزستان خود را ایرانی می دانستند و دلبسته این آب و خاک و جایگاه زندگی خود بودند و گر نه دلیلی برای مقاومت در برابر لشگر صدام وجود نداشت. آنان در راه این مقاومت، جان خود را که با ارزش ترین دارایی شان بود، فدا کردند! برخی این مهم را به عقاید مذهبی رزمندگان و دفاع از حکومت و نظام تقلیل می​دهند که این افراد یا مغرض هستند یا ناآگاه!

در سقوط خرمشهر و آزاد سازی اش درس های بسیار نهفته است. مهمترین آن درسی بود که مردم ایران به دنیا نشان داند. اقوام ایرانی با گویش ها و خرده فرهنگ های گوناگون از جای جای ایران در قالب ملت یکپارچه و متحد ایران توانستند صدام را بامتحدان قدرتمند جهانی اش شکست دهند و مام میهن را از تکه پارچه شدن و تبدیل شدن به جولانگاه بیگانه نگاه​ دارند. ایرانیان ملیت خود را بالاتر از هر چیزی حتا جان خود می دانند و این را در ۸ سال دفاع مقدس نشان دادند.

عملیات بیت‌المقدس در دهم اردیبهشت ۱۳۶۱ آغاز شد و در چهار مرحله عملیات نهایتا در سوم خرداد ۱۳۶۱ به آزادسازی خرمشهر انجامید و بدین ترتیب ، پس از ۵۷۸ روز (۱۹ ماه) از فرزند به آغوش مادر درآمد. در این نبرد ۲۲ روزه ما ۶۰۰۰ شهید دادیم. چه دلیلی برای تقدیم این همه شهید و جانباز برای آزاد سازی یک شهر وجود داشت. مگر این خاک چه داشت که برایش باید این همه خون ریخته شود؟ آن را باید در مفهوم بسیار بزرگ و عمیق عشق به میهنی جستجو کرد که هر ذره اش با وجود ملت پیوند خورده است.

چون که وطن تا ابد زنده است * جان به رهش دادنم ارزنده است

ور نه خردمند نخواهد سپرد * جان به ره توده خاکی که مُرد

این سیر تاریخی و ناایستا همچنان ادامه دارد. هنوز چشم برخی دشمنان به دنبال بخش هایی از این سرزمین است. از گذشته تاکنون خون های زیادی برای نگهداری این سرزمین ریخته شده است. هنگامی که جانفشانی تکاوران نیروی دریایی ارتش را در خرمشهر می بینیم به ناگاه یاد دریادار غلامعلی بایندر و نیروهای زیر فرمانش می افتیم که چگونه در جنگ دوم جهانی و اشغال ایران در بامداد سوم شهریور ۱۳۲۰ در همان خرمشهر و آبادان در برابر کشتی های مسلح انگلیسی شجاعانه ایستاد تا خونش آبهای خلیج پارس را ارغوانی کرد. وقتی که داستان مقاومت مردان وزنان خرمشهر را می شنویم به یاد همه مقاومت های مردمی در برابر دشمن بیگانه می افتیم.

امروز که نوای شوم تفرقه و زمزمه های پان عربیسم در خوزستان شنیده می شود به جاست با صدای بلند نکاتی برای آن دسته از هم میهنانی که به این جماعت ضد ایرانی دلخوش کرده اند یادآوری شود:

برادر عرب خوزستانی من! هم نژادهای شما در دفاع مقدس، سینه های برادرانت را در خوزستان سوراخ سوراخ کردند فقط به این دلیل که ایرانی بودند! اینجا نه نژاد عربی و نه زبان عربی و نه دشدانه و چفیه هیچ کدام مانع تیراندازی دشمن نشد تنها اختلاف ملیت بود شما عرب شیعه ایرانی بودی و او عرب شیعه عراقی و این دو کشور با یکدیگر در جنگ… نژاد و لهجه و پوشش و مذهب و ملیتِ دشمن ایران برای من تفاوتی ندارد. خاک پای آنهایی هستم که بیش از یکماه ارتش صدام را در خرمشهر زمین​گیر کردند تا کمک های مردمی برای مقابله با آن جانی تکریتی و سردار پوشالی قادسیه فراهم شود. به روان همه شهدای عرب ایرانی درود می فرستم که ایران برای انها از همه چیز حتا جان شیرین​شان با ارزش تر بود. هر ایرانی در پاسداری از ایران زمین باید ادامه دهنده راه جانباختگان میهن در سده ها و هزاره های پیش از این باشد. یاد و خاطره ی همه شهدا و جانبازان عملیات بیت المقدس و سالروز آزادی خونین شهر گرامی باد.

«ایران! ایران! ایران! ای کشور آریان! نامت بجاست و مهرت در دل ما، بدبخت تر از خائن تو، اهریمنی نیست، خوشبخت تر از سرباز تو، شهید تو، کیست؟ شادباد، شادباد، شاد باشید ای شهیدان راه ایران که به قرن ها در دل دشت ها، کوه ها و دریاهای میهن، به خون خود کفن پوشیده و خفته اید، نام شما و یاد شما، افتخار ماست و درس زندگی ما.کیست که برترین آرزوی خود را شهادت در راه ایران می داند؟ …مــا» ( فرازی از هفت پیمان پان​ایرانیست)

پاینده ایران – میلاد دهقان – خوزستان – دوم خرداد۱۳۹۱
سازمان جوانان حزب پان ایرانیست

***

اسناد حزب پان ایرانیست و موضع گیری درباره آغاز دفاع مقدس

بیانیه محسن پزشکپور رهبر حزب پان ایرانیست در سال ۵۹ به مناسبت آغاز دفاع مقدس

پاینده ایران مردم آزاده جهان

اکنون ملت ایران در یکی از سخت ترین شرایط تاریخ زندگی خود بسر میبرد. ستم و خیانتهای گروهی ظالم و قاتل بنام هیات حاکمه جمهوری اسلامی بر میلیونها مردم ایران و توطئه های همآهنگ سیاستهای چپ و راست بیگانه در حمایت از این رژیم ضد ایرانی و تجاوز به حاکمیت و تمامیت ارضی میهن ایرانیان نموداری از این شرایط سخت و دهشتناک میباشد. مسلط ساختن رژیم استبداد سیاه …. بعنوان دستآوردهای مبارزات حق طلبانه ملت ایــران بر مردم میهن ما و حمایت بیدریغ از حکومت غاصبانه این گروه خودکامه و ظالم جلوه ای دیگر از اقدامات سیاستهای استعماری دشمنان ملت ایران در دویست سال اخیر است. رژیم استبداد سیاه …. بر اساس برنامه تنظیم شده به درهم کوبیدن تمامی نهادهای ملی و مواضع دفاع از حقوق ملت ایران مبادرت کرد .

از جمله این برنامه های ضد ایرانی میتوان از قتل عام و به زنجیر کشیدن میهن پرستان و آزادیخواهان در هم کوبیدن تمامی پایه های هویت ملی ایران و کشتارهای دسته جمعی افسران و درجه داران و سپاهیان میهن پرست برای متلاشی کردن ارتش ایران نام برد اجرای این برنامه ها از طرف رژیم استبداد سیاه نهادهای دفاع از موجودیت ملت ایران را بنابودی کشید و راه را برای تجاوز به میهن ما هموار ساخت. اکنون با استفاده از جنایات هیات سیاه حاکم بر ایران دولت متجاوز و خودکامه عراق که موجودیت آن ساخته و پرداخته دست استعمار است آشکارا به تجاوز همه جانبه نظامی بر سرزمین ما مبادرت کرده است. حکومت متجاوز عراق تصور میکند که با وجود عصیان و عدم رضایت از نظام حاکم در ایران میتواند تجاوزات خود را در ایران توجیه کند. حکومت خودکامه عراق و رژیم غاصب استبداد سیاه باید بدانند که در برابر ملت ایران بدلیل ایجاد این حوادث که نتیجه آن تجاوز بر سرزمین و حاکمیت ملت ایران است مسئولیت مشترک دارن . آنها باید بدانند که ملت ایران هرگونه تجاوز بر هر وجب از خاک میهن خود و هرگونه تعدی بر حقوق و حاکمیت ملی خود را بشدت محکوم میکند. اکنون نظر همه مردم جهان را به این جنایت هولناک که بر ضد حاکمیت ملت ایران و تمامیت ارضی ایران انجام میشود معطوف میکنیم. در این شرایط تمام میهن پرستان و نیروهای ضد استعمار و خواستاران استقلال و آزادی ایران را برای دفاع از حقوق ملت ایران و در هم شکستن هرگونه سیاست تجاوز بر ملت ایران فرا میخوانیم. هم چنین بموجب این پیام همه ی رزمندگان پان ایرانیست چون چهاردهه ی گذشته برابر هرگونه تجاوز به میهن ایرانیان ایستادگی خواهند کرد. مبارزان پان ایرانیست دوشادوش دیگر نیروهای میهن پرست ایران هسته های مقاومت ملی را برای درهم شکستن تجاوزات بیگانگان و در هم کوبیدن حاکمیت غاصبانه رژیم استبداد سیاه که دشمنی با موجودیت ملت ایران خصیصه بارز آن می باشد گسترش خواهند داد . نبرد ملت ایران برای وصول به آزادگی و سرافرازی ملی برای در هم شکستن تجاوز هر بیگانه نبردی قاطع و آشتی ناپذیر است این نبرد ادامه دارد ، ادامه دارد تا روز پیروزی ملت ایران .
پاریس ۳۱/۶/۱۳۵۹ برابر با ۲۲ سپتامبر ۱۹۸۰

***

برای سرکوبی دشمنان ایران متحد شویم

هم میهنان :
گستاخیهای حکومت مبعوث استعمار عراق بجائی رسیده است که علاوه بر ستمگریهای مستمر نسبت به شیعیان مقیم آن کشور و کردهای شمال عراق ، دامنه تجاوزات خود را بخاک مقدس میهن ما گسترده است . هنگام آن رسیده است که مردم میهن ما صرفنظر از اختلافات عقیدتی و ایدئولوژیک بطور یکپارچه از تمامیت ارضی ایرانزمین دفاع نمایند و به مزدوران عراقی آن درس تاریخی را که ملت ما بارها به متجاوزان داده است بیآموزند . حکومت عراق و حامیان بین المللی آن باید بدانند که ملت ایران از معدود ملتهای جهان است که از هزاره های دور تا کنون با ایستادگی دلاورانه در برابر متجاوزان متعدد ، از شرف و حیثیت ملی خود دفاع کرده و چون کوه ، استوار بر جا مانده است این بار نیز ملت بزرگ ما برای دفاع از شرف ملی خود یکپارچه به پا میخیزد و خواب و خیال توطئه گران ، بویژه آنها که فکر باطل تجزیه این سرزمین ایزدی را در سر دارند ، آشفته میسازد .

پان ایرانیستهای سراسر ایران که شهادت در راه ایران را برترین آرزوی خود میدانند اکنون در صفوف دیگر هم میهنان خود برای شرکت در این جنگ میهنی بسیج شده اند . همه اعضاء حزب دستور یافته اند که بی نام و نشان حزبی در فعالیتهای رزمی و امدادی شرکت جویند .

از طرف دیگر هیات حاکمه در این شرایط باید با تمام توان مواظب توطئه ها باشد و اساس برنامه های خود را حفظ تمامیت ارضی کشور بداند .

سرنوشت حتی یک وجب از خاک ایران را نمیتوان بر سر میز مورد مذاکره قرار داد. ملت ما با متجاوز سرسازش ندارد ، ملت ما راه نبرد را انتخاب کرده است و این نبرد را تا پیروزی قطعی بر دشمن و هزیمت مزدوران ادامه خواهد داد .
ــ شاد باد روان شهدای بخون خفته در راه دفاع از مرز و بوم ایرانزمین .
ــ در اهتزاز باد درفش ملی ایران بر پهنه ایرانزمین .
ــ پیروز باد مبارزات جنگاوران ارتش دلاور ایران .
پاینده ایران
حزب پان ایرانیست ۸/۷/۱۳۵۹

***

نامه زنده یاد سرور محسن پزشکپور به رییس شورای امنیت سازمان ملل متحد در محکومیت حمله عراق به ایران

پاسخ مدیر سیاسی شورای امنیت به سرور محسن پزشکپور

***

حزب پان ایرانیست
همبستگی‌ ملی‌ . یکپارچگی ایران . حاکمیت ملت
هم میهن گرامی‌: برای ایرانی یکپارچه، آزاد، آباد، سربلند و دمکرات با حاکمیت ملت به ما بپیوندید
کنون ای هم وطن ای جان جانان / بیا با ما بگو پاینده ایران

درخواست هموندی
hamvandi@paniranist.org

نامه پان ایرانیسم در شبکه های اجتماعی

تارنما: www.paniranism.info
فیسبوک: facebook.com/nameh_paniranism
تویتر: twitter.com/paniranism
تلگرام: t.me/Naameh_Pan