نامه پان ایرانیسم
شماره ٨٣ – چهار شنبه ٤ اردیبهشت ١٣٩٢- ٢٤ آوریل ٢٠١٣
www.paniranism.info – iran@paniranism.info

درود بر هم میهنان گرامی‌:

مطالب زیر تقدیم میشوند:

به یاد هم میهنان زلزله‌زدهٔ استان بوشهر – بوشهر من!
ابراز تاسف جمهوری باکو از تحرکات ضد ایرانی در پی حرکت یکپارچه ملی گرایان
چه کسی می خواهد
زبان مادری و یکپارچگی ملی
جُنبندگان
آغازحماسه اقتصادی با افزایش قیمت گوشت و روغن

پاینده ایران

به یاد هم میهنان زلزله‌زدهٔ استان بوشهر – بوشهر من!

سراینده بانو هما ارژنگی
بر گرفته از تارنمای ایران بوم

باز هم لرزیدی ای خاک کهن
باز افزودی مرا درد و محن
ناگهان از لرزه های مرگبار
کلبه‌ها شد بر سر مردم هوار
دست بدکاری ز خیل اهرمن
شعله زد بر دامن بوشهرِ من
شد از این بیداد و پژواک جنون
دشتی و خور موج و کاکی واژگون
سنگ و چوب و خشت در هم بافتند
بام‌ها و کوچه‌ها بشکافتند
با هجوم مرگ و فریاد جرس
زندگی آهسته افتاد از نفس
جای امواج بلند و خوش نوا
شهر شد یکباره چاووشِ عزا
نازنینم گر چه گشتی چاک چاک
بر تو می‌نازم هم از پور و نیاک
بر تو می‌نازم من ای خاک سپند
گشته نامت از دلیرانت بلند
تنگسیرت، تنگِ شیرستان بود
خاکِ دلوارت، دلیرستان بود
نام تو از روزگاران کهن
کرده آذین پیکرِ مام وطن
مکر روبه پیشگان را دیده‌ای
بر سپاهِ گرگها شوریده‌ای
راستی را کز شکستن‌های تو
کی پذیرد کاستی بالای تو!
تاکه چرخ هستی و گردون بپاست
آتش عشق وطن در جان ماست
ققنسی زاینده دارد در نهان
تا ابد پاینده ماند جاودان
بیست و دوم فروردین نود و دو (22 فروردین‌ماه 1392)

***

ابراز تاسف جمهوری باکو از تحرکات ضد ایرانی در پی حرکت یکپارچه ملی گرایان

بر گرفته از تارنمای سازمان جوانان حزب پان ایرانیست

تحرکات ضد ایرانی صورت گرفته در ماه‌های گذشته در خاک جمهوری باکو از سوی تجزیه طلبان با واکنش‌های تندی از سوی عناصر ملی گرا روبرو شد و معادله بازی به سختی علیه این رژیم زیاده خواه تغییر کرد. ملی گرایان تهدیدات صورت گرفته را تبدیل به یک فرصت نموده و سعی کردند به بهترین وجه از بازی آغاز شده از سوی عوامل ضد ایرانی و عناصر دولتی و نیمه دولتی از جمله برخی نمایندگان پارلمان باکو بهره برداری کرده و مسائلی را مطرح کنند که رژیم باکو هیچ‌گاه توان پاسخ گویی و تاب تحمیل آن رل نداشت.

وطن خواهان و ملی گرایان معتقدند که مرزهای کنونی کشورهای جهان بنا بر کنوانسیون‌های بین المللی از جمله معاهده ژنو غیرقابل تغییر بوده و دولت‌ها موظف‌اند به حاکمیت ملی یکدیگر احترام بگذارند، اما در صورت طرح ادعاهای گزاف از سوی دیگران این ایران است که محق است در خصوص تجدید نظر در خصوص مرزهای ملی خود در مقام مدعی قرار گیرد.

به گزارش وبسایت آذری‌ها حجم مقالات، مصاحبه‌های و گزارش‌های منتشره در رسانه‌های ایرانی در این مورد بی‌نظیر بود و به جرات می‌توان گفت در هیچ دوره‌ای شاهد چنین واکنش‌های شدیدی از سوی ایرانی‌ها نسبت به جمهوری باکو نبودیم. این موفقیت به واقع موفقیت آذری‌ها وطنخواه است که با حس تعهد ملی، اراده آذربایجان را به منصه ظهور گذاشتند.

در همین راستا سخنگوی وزارت خارجه باکو ضمن اظهار تاسف از تحرکات ضد ایرانی در باکو، قول داد که این مسائل دیگر تکرار نخواهد شد. روزنامه اعتماد در این خصوص نوشت:
طی هفته‌های اخیر، انجام برخی تحرکات و برگزاری نشست‌های تجزیه‌طلبانه و ضدایرانی در قلمرو دولت باکو، موجبات اعتراض شدید ایران را فراهم کرد و حتی موضوع بازبینی قرارداد ترکمنچای در مجلس شورای اسلامی مطرح شد. اما به گزارش «تابناک»، وزارت خارجه جمهوری آذربایجان با انتشار بیانیه‌یی در روز پنجشنبه نسبت به برخی مطالب اخیر رسانه‌ها علیه ایران ابراز تاسف کرده و با غیرقابل قبول دانستن این گونه مطالب، تاکید کرده این مطالب بازتاب‌دهنده موضع رسمی این دولت نیست.

به نوشته «ترند»، المان عبدالله اف، سخنگوی وزارت خارجه جمهوری آذربایجان اظهار داشت: «در حال حاضر، آذربایجان و ایران از روابط رو به رشد سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی برخوردارند.» وی افزود: با این حال، حلقه‌های مشخصی که دیدگاهی غیردوستانه نسبت به روابط ایران و جمهوری آذربایجان دارند، اخیرا فعال شده‌اند که می‌خواهند روابط دوستانه و مبتنی بر همسایگی میان دو دولت را از بین برده و به روابط دوجانبه آسیب برسانند.

عبدالله اف تاکید کرد: «این امر با منافع ایران و جمهوری آذربایجان در تناقض است.» وی ابراز اطمینان کرد که چنین تبلیغاتی متوقف خواهد شد و محافل مذکور که در پی آسیب رساندن به روابط دو کشور هستند نیز کشف و آشکار خواهند شد.

***

چه کسی می خواهد

حمید مصدق

چه کسی می خواهد
من و تو ما نشویم
خانه اش ویران باد
من اگر ما نشوم ، تنهایم
تو اگر ما نشوی
خویشتنی
از کجا که من و تو
شور یکپارچگی را در شرق
باز برپا نکنیم
از کجا که من و تو
مشت رسوایان را وا نکنیم
من اگر برخیزم
تو اگر برخیزی
همه برمی خیزند
من اگر بنشینم
تو اگر بنشینی
چه کسی برخیزد ؟
چه کسی با دشمن بستیزد ؟
چه کسی
پنجه در پنجه هر دشمن دون
آویزد
حرف را باید زد
درد را باید گفت

***

زبان مادری و یکپارچگی ملی

تیرداد بنکدار
بر گرفته از تارنمای پیام پارس – مونترال

روشنفکران فرانسوی که برای ملل جهان سوم دلسوزی می کنند و پاره ای از اقوام مانند کردها را “فراموش شدگان تاریخ” می نامند و گویا در فکر حفظ حقوق آنها هستند، در مورد اهالی کرس نظر دیگری دارند و معتقدند که دویست سال زندگی مشترک آنان با مردم فرانسه کافی است تا اهالی کرس نیز فرانسوی محسوب شوند. وزیر کشور سوسیالیست فرانسه از “خلق” خواندن مردم کرس خودداری می کرد و یکی از استدلال های او، علاوه بر مخالفت این امر با قانون اساسی، این است که «جزیره کرس نمایندگانی را در ۱۴ ژوئیه ۱۷۹۰ در جشن فدراسیون فرانسه داشت. ۱۴ ژوئیه ای که امروزه ما هرساله مراسم آن را به نام جشن اتحاد برگزار می کنیم.» اما همین روشنفکران در مورد اقوام ایرانی، همزیستی “هزاره ها” را فراموش می کنند. زیرا اقلیت ها فقط در کشورهای دیگر قابل حمایت هستند و نه در خود فرانسه. فرانسویان صدسال پیش از این در لبنان از گروه ویژه ای حمایت می کردند و امروزه از کردها، ولی در خود خاک فرانسه از توجه به زبانهای محلی وحشت دارند.(1)

آنچه در بالا نقل شد، پیش درآمدی بود بر ریشه یابی برخی از نسخه پیچی هایی که در روزهای اخیر از طرف برخی رسانه های بیگانه در مورد جایگاه زبان پارسی در ایران صورت گرفته است. حال با این پیش زمینه گفتار خود را پی می گیرم .

حق بهره مندی افراد متعلق به اقلیتهای قومی و زبانی، از آموزش زبان مادری، امروزه یک حق پذیرفته شده در اغلب کشورهای چند زبانی جهان است. حتی کشوری چون ترکیه نیز که تا همین یک دهه پیش، منکر موجودیت قوم کرد در کشور خود بود، چندی قبل اجازه راه اندازی شبکه تلوزیونی محلی برای مناطق کردنشین این کشور را صادر نمود. اما نکته قابل تامل در این جاست که هر چقدر که اقلیتهای قومی و زبانی از اقدامات خشونت آمیز و بر علیه امنیت ملی کشور متبوع خود فاصله گرفته اند، دولت ها را به اعطای امتیازات گسترده تری در حیطه حقوق فرهنگی و قومیتی خود متقاعد کرده اند. به ویژه آنکه اعطای این حقوق و امتیازات، از هیچ پشتوانه الزام آوری در حقوق بین الملل (به غیر از کشورهای عضو یا خواهان عضویت در اتحادیه اروپا) برخوردار نیست.

تاکنون در زمینه حقوق اقلیتها در درون دولت های ملی، معتبرترین و متاخرترین سند که در سطح جهانی است، اعلامیه سال ۱۹۹۲ سازمان ملل متحد درباره حقوق افراد متعلق به گروه های اقلیتی ملی، قومی، مذهبی و زبانی می باشد. بر اساس ماده دوم این اعلامیه، افراد وابسته به گروه اقلیتی بایسته است که از حق استفاده از حقوق فرهنگی، اجرای مراسم مذهبی، به کار بردن زبان در حوزه های خصوصی و همگانی، بهره مند باشند. اما ماده هشتم همین اعلامیه نیز تاکید می کند که «هیچ یک از مقررات اعلامیه حاضر نباید به گونه ای تفسیر شود که به موجب آن فعالیتی بر خلاف اهداف و اصول ملل متحد انجام گیرد و یا آنکه مخالف با حاکمیت، یکپارچگی سرزمینی و یا استقلال سیاسی دولت ها باشد».

اگر چه خودداری دولت ها از اجرایی کردن برخی حقوق تصریح شده در این اعلامیه، می تواند به اتخاذ برخی راهکارهای تنبیهی در قبال دولت خاطی از سوی سازمان ملل متحد گردد، اما از آنجایی که قطعنامه های مجمع عمومی سازمان ملل متحد، بر اساس منشور ملل متحد فاقد جنبه “الزام آور” می باشند(2)، در نهایت نحوه اجرای مفاد این قطعنامه نیز از زمان صدور تا به امروز، محل مناقشه میان سازمان ملل و بسیاری از کشورهای عضو که از تمکین به آن خودداری می ورزیده اند، بوده است؛ تا به جایی که می توان گفت که استناد به این اعلامیه تا کنون بیشتر ابزاری جهت اعمال فشار و امتیاز گیری و یا امتیاز دهی به برخی از دولتهای عضو سازمان ملل بوده است.

در مورد ایران لازم به ذکر است که اکنون در ایران هم بر اساس اصل پانزدهم قانون اساسی جمهوری اسلامی که استفاده از زبانهای محلی در کنار زبان رسمی و مشترک فارسی، در مطبوعات و رسانه های گروهی و تدریس ادبیات آنها در مدارس آزاد است، هم اکنون نیز مطبوعات و شبکه های استانی به زبان محلی فعالیت کرده و آموزشگاههای خصوصی نیز در کنار برخی از مراکز آموزش عالی دولتی (نظیر دانشکده ادبیات و فلسفه دانشگاه علامه طباطبایی که دارای دپارتمان آموزش زبان ترکی می باشد)، اقوام ایرانی از حقوق و آزادیهای زبانی خود بهره مند هستند.

اما نخستین کنوانسیون (معاهده) در مورد حقوق اقلیتها که به دلیل “معاهده” بودن جنبه الزام آور دارد، “کنوانسیون پایه ای حمایت از اقلیتهای ملی شورای اروپا”، مصوب نوامبر ۱۹۹۴ است که همانطور که گفته شد، نخستین سند الزام آور و چند جانبه ای است که تاکنون به حمایت از اقلیتهای بومی اختصاص یافته است. بر اساس این معاهده نیز، حق کاربرد زبانهای اقلیت در زندگی خصوصی و عمومی سلب ناپذیر است.(3)

بنابراین ملاحظه گردید که به غیر از کشورهای عضو اتحادیه اروپا و یا کشورهای خواستار عضویت در این اتحادیه، هیچ یک از کشورهای دیگر جهان با یک سند حقوقی الزام آور مبنی بر به رسمیت شناختن کامل و قطعی حقوق فرهنگی اقلیتهای قومی و زبانی، مواجه نیستند. اما چگونه است که پذیرش این حقوق در کشورهای اروپایی به آسانی صورت می پذیرد، اما دولت های سایر نقاط جهان از تن دادن به این امر اکراه داشته و اجتناب می ورزند؟

“رولان برتون” (انسان شناس فرانسوی) پاسخ مناسبی برای این پرسش دارد. وی معتقد است که «غیر قابل تغییر بودن مرزها در اروپا، اصلی بود که حتی پیش از ذکر صریح آن در موافقتنامه هلسینکی (۱۹۷۳) مورد پذیرش بود…امروزه دیگر عصر جنگ های الحاق نیست». وی به درستی “خرده امپریالیسم صرب” را متعلق به عصری دیگر قلمداد می کند که به صورت پدیده ای نامتجانس با اروپای امروز بروز کرده بود.(4)

به این ترتیب است که در اروپا، با عنایت به پایبندی فعالین قومی به ملت-دولتهای متبوع خود، راه برای تحقق بسیاری از حقوق اقلیتهای قومی و زبانی، باز شده است. اما آیا این وضعیت در همه جای جهان صدق می کند؟ در پاسخ باید گفت که بی تردید ناهمسانی های انکارناپذیر در سطوح مختلف توسعه انسانی، میان کشورهای اروپایی با بسیاری از کشورهای توسعه نیافته و یا در حال توسعه وجود دارد، همچنان که تفاوتهای فاحشی در پایه های معرفتی و شیوه های کارکردی گروههای اتنیک این کشورها با کشورهای اروپایی.

برای نمونه در شماری از کشورهایی که دارای اقلیت ترک زبان می باشند، با نفوذ خزنده جریان پان ترکیسم مواجهیم که آشکارا دارای گرایش های زنندۀ نژادپرستانه و رویکردی الحاق گرایانه نسبت به کشور ترکیه می باشند. این جریان به شکل واضحی در صدد است که با سنگر گرفتن در پشت مطالبات حقوق بشری، به مقاصد بلند مدت تجزیه خواهانه خود از کشور متبوع، و استراتژی الحاق گرایانه خود به کشور ترکیه (و در مورد ایران، جمهوری آذربایجان)، جامه عمل بپوشاند. تجزیه قبرس با مداخله ارتش ترکیه در سال ۱۹۷۴ به دو بخش یونانی و ترک، نمونه بارزی از تحقق این استراتژی می باشد.

برخی، چندی پیش به بهانه روز جهانی زبان مادری، کمپینی را به راه انداخته اند که طی آن خواستار بهره مندی از “آموزش به زبان مادری” گشته اند. این کمپین که در پی تمام کوشش ها و تبلیغات و امضاهای گروهی و جعلی تا چند روز پیش، هنوز به ۱۰ هزار امضا نیز نرسیده بود، حاوی دو نکته مهم و قابل توجه بود:

نخست اینکه در این کمپین، مطالبه “حق آموزش زبان مادری” به شکل زیرکانه ای مبدل به “حق آموزش به زبان مادری” گردیده بود. این در حالی است که جمله کشورهایی که به حقوق زبانی اقلیت ها پایبندند، “آموزش زبان مادری” اعمال می گردد. مقصود از “حق آموزش به زبان مادری” تعطیلی آموزش زبان ملی و رسمی کشور است، در حالی که “آموزش زبان مادری” به این مفهوم است که اقلیتهای زبانی حق دارند که در کنار آموزش دیدن در مدارس و مراکز آموزش عالی، از آموختن زبان و ادبیات محلی خود نیز به شیوه علمی، بهره مند گردند. این رویه اکنون در اغلب کشورهای جهان پذیرفته شده و در حال اجرا می باشد. به ویژه آنکه هم در قطعنامه مجمع عمومی ملل متحد در سال ۱۹۹۲، و هم در کنوانسیون پایه ای حمایت از اقلیتهای ملی شورای اروپا، اشاره مستقیمی به نحوه بهره مندی اقلیتها از کاربرد زبانهای خود در عرصه عمومی نگردیده است، اغلب کشورهای جهان بهره مندی از آموزش زبان مادری را در کنار زبان ملی و رسمی، مجاز دانسته اند. این قاعده البته شامل کشورهای کنفدرالی چون سوئیس و بلژیک که از ابتدا در پی اتحاد امیرنشینهای مستقلی شکل گرفتند، نمی شود. از این روی است که در ایران نیز مطالبه حق آموزش زبان مادری در کنار زبان ملی، امری منطقی و قابل بررسی است؛ در حالی که مطالبه “آموزش به زبان مادری” که به معنای تعطیل شدن آموزش زبان رسمی و ملی و فراگیر و کهن ایرانیان یعنی زبان پارسی است، به دلیل صدمه انکارناپذیری که به یکپارچگی ملی و سرزمینی کشور وارد می کند، به هیچ روی قابل طرح و پذیرش نمی باشد.

نکته دوم این بود که متن این آکسیون، به دو زبان پارسی و ترکی (با خط لاتین-ژرمنی مورد استفاده در ترکیه) تهیه شده بود. تنظیم متن ترکی با خطی غیر رایج در ایران و مرسوم در کشور همسایه، به وضوح بیانگر مقاصد تجزیه طلبانه و الحاق گرایانه تنظیم کنندگان این فراخوان بود. تنظیم تنها متن ترکی و جمع آوری امضا از میان ترک گرایان و چند فعال ترکمن بیش از هر چیز نشانگر این بود که “کُرد ستیزی” این جماعت به اندازه ای است که حتی در چنین موقعیتی نیز حاضر به همراهی با فعلان کرد نیستند. اسامی مستعار عجیب و غریب و ستیزه جویانه ای چون آتیلا، ایلغار، قوبلای و اختای و مواردی از این دست نیز خود بیش از هر چیز بیانگر شیفتگی تنظیم کنندگان این نامه به فراروایت های پوسیدۀ نژادی است.

پی نوشت:

(1) خوبروی پاک، محمد رضا، اقلیتها، تهران، نشر شیرازه، چاپ اول:۱۳۸۰، صص ۵۸-۵۷.

(2) مقتدر، هوشنگ، حقوق بین الملل عمومی، انتشارات وزارت امور خارجه، چاپ نهم: تابستان ۱۳۸۳، ص ۳۴-۳۲.

(3) لوین، لیا، پرسش و پاسخ درباره حقوق بشر، ترجمه محمد جعفر پوینده، تهران، چاپ جهارم، ۱۳۷۸، ص ۱۰۹.

(4) برتون،رولان، قوم شناسی سیاسی، ترجمه ناصر فکوهی، تهران، نشر نی، چاپ اول:۱۳۸۰، ص ۱۵۱.

***

جُنبندگان

سروده ای از زنده یاد دکتر محمد رضا عاملی تهرانی*
برگرفته از تارنمای پیام پارس – مونترال

جنبندگان که مرگ را پذیره اند، ز چیستند ترسان؟

آوخ! که چون ترس آمد، آمد زمان مرگ

کیست آن که نمیرد؟

آن که مُرد چه ترسید از مرگ؟

آیا ترسید در آن شب سیاه، اسکندر که برگرفت تائیس را به دوش و سوزاند آن کاخ بزرگ را، ترسید؟

نه! کاش می ترسید بر تبار خویش که ننگ، چون غباری نزدودنی بر پیکرشان نشست و پاک نگشت.

اما آن رادمرد که ایستاد بر تنگه ای دلیرانه در برابر صدها هزار تن، هرگز نترسید؛

نه از خود، نه از مرگ

اسکندر، زبون و خوار، بیچاره و بیمار و از خود ناخشنود و ترسان بمرد.

آریو برزن، آن گاه که مُرد، خود را نفهمید.

*دکتر محمد رضا عاملی تهرانی، از بنیانگذاران مکتب و حزب پان ایرانیست محسوب می‌شود که از سن ۱۴ سالگی پای به عرصۀ فعالیتهای سیاسی با گرایش های مشخصا ملی گذاشت و کتابها و نوشتارهای بسیاری در زمینۀ ناسیونالیسم دارد. عاملی تهرانی پس از انقلاب سال ۵۷ و در دادگاهی که ریاست آن را حجّت الاسلام صادق خلخالی بر عهده داشت، به جرم وزارت در دوران طاغوت و محاربه با خدا، به اعدام محکوم شده و خلخالی شخصا حکم اعدام را با اسلحۀ کلت کمری دربارۀ وی اجرا کرد.

***

آغازحماسه اقتصادی با افزایش قیمت گوشت و روغن

روشنک آسترکی
بر گرفته از تارنمای راه دیگر

رسانه‌های درون ایران از افزایش قیمت برخی اقلام غذایی از جمله گوشت، روغن و نان در روزهای پایانی نخستین ماه از سال «حماسه اقتصادی» خبر دادند.

خبرگزاری مهر روز شنبه، ۳۱ فروردین گزارشی مبنی بر افزایش ۶۰ درصدی قیمت گوشت ارائه داد.

عباس قبادی٬ مدیرعامل شرکت بازرگانی دولتی ایران هم روز شنبه هفته جاری در گفتگو با خبرگزاری فارس از افزایش قیمت نان خبر داده است.

قاسم فلاحتی٬ دبیر انجمن صنایع روغن نباتی نیز در همین روز در گفتگو با ایسنا از افزایش ۴۰ درصدی قیمت روغن نباتی خبر داده است. فلاحتی افزوده انواع روغن از اول اردیبهشت ماه با افزایش ۴۰ درصدی در قیمت٬ عرضه خواهد شد.

هر چند برخی مسئولان اقتصادی گزارش های مربوط به افزایش قیمت مواد غذایی را رد کرده اند اما به گزارش روزنامه تهران امروز، در آخرین روز فروردین ماه «دولت اقدام به حذف ارز مرجع روغن کرد» که همراه با «حذف ارز مرجع گوشت و برنج» در آخرین روزهای اسفند ۹۱ منجر به «گرانی قابل توجه این کالا‌ها و برخی کالاهای دیگر» شده است.

حذف ارز مرجع از کالاهای اساسی
دولت در آخرین روزهای اسفند ۹۱ «ارز مرجع گوشت و برنج» را حذف کرد و با «حذف ارز مرجع روغن» به عنوان «آخرین کالای اساسی که ارز مرجع دریافت می‌کرد»، دیگر «هیچ کالای اساسی» در ایران از دولت «ارز مرجع دریافت نمی‌کند».

از سوی دیگر میوه که از ابتدای سال گران بود، همچنان هم با قیمت ‌گران عرضه می‌شود و ظاهرن خبری از کاهش قیمت آن نیست

برخی از مسئولان، ضمن تایید خبر «حذف ارز مرجع گوشت»، هدایت واردکنندگان به سمت واردات گوشت با ارز مبادلاتی را از دیگر دلایل افزایش قیمت گوشت ارزیابی می‌کنند. در عین حال، واردکنندگان اذعان می‌دارند که در دریافت ارز مبادلاتی برای واردات گوشت قرمز با مشکل مواجه هستند و همین امر، روند واردات را کند کرده است.

علی اکبر پورکاوه، مدیر کل تأمین و توزیع وزارت صنعت در واکنش به این سؤال که در حال حاضر چه کالاهایی ارز مرجع دریافت می‌کنند به خبرنگار فارس گفته است: «فقط نهاده‌های کشاورزی شامل گندم، جو، ذرت و سویا از ارز مرجع استفاده می‌کنند.»

یکی از اپراتورهای خرید مجازی فروشگاه شهروند در گفتگو با خبرنگار مهر گفته است: «دلیل افزایش قیمت گوشت قرمز در فروشگاههای زنجیره‌ای به دلیل افزایش قیمت در سطح شهر است و توزیع کنندگان گوشت نیز قیمت را بالا برده بودند، این در حالی است که چند روز توزیع گوشت به دلیل انجام مذاکرات میان توزیع کنندگان و مسئولان شهروند بر سر قیمت و اختلاف نظر آن‌ها متوقف شده بود.»

هم اکنون در فروشگاه شهروند قیمت هر کیلوگرم ران گوسفندی که تا پیش از عید ۲۲ هزار تومان بود، هم اکنون به ۳۶ هزار تومان و قیمت ران گوساله که تا پیش از عید ۲۰ هزار تومان بود، هم اکنون به ۳۲ هزار تومان رسیده است.

اگرچه نمایندگان مردم در مجلس شورای اسلامی، رای به اجرای فاز بعدی قانون هدفمندی نداده‌اند اما دولت با اتکاء به مصوبات قبلی خود عملا به صورت چراغ خاموش در حال آزادسازی کامل قیمت‌ها و اجرای مراحل بعدی هدفمندی یارانه‌ها در کشور است

طی یک سال گذشته قیمت بسیاری از کالاهای ضروری در ایران ده‌ها برابر افزایش داشته و منجر به کاهش قدرت خرید مردم شده است.

بحران اقتصادی و مشارکت مردم در انتخابات
مقامات جمهوری اسلامی نگران تاثیر این گرانی‌ها بر نرخ مشارکت مردم در انتخابات ریاست جمهوری آینده هستند. همین امر سبب شده است نامزدان اصول گرا با هدف قرار دادن سوء دیریت دولت طی دو دوره گذشته، ضمن همصدایی با مردم، رفع مشکلات اقتصادی را به عنوان اهداف خود در آینده بیان کنند.

در همین زمینه یحیی آل اسحاق، عضو ائتلاف پنجگانه جبهه پیروان خط امام و رهبری، در همایش بزرگ اصولگرایان استان مازندران که روز پنجشنبه گذشته در ساری برگزار شد، با بیان اینکه ۴۵هزار تومان به مردم داده‌اند اما ۷۰ هزار تومان گرانی برای هر فرد ایجاد کرده‌اند و این پول هدفمندی مثل آب شور بود که تشنگی به وجود آورده، ابراز کرد: «اجرای طرح هدفمند کردن یارانه‌ها ایراد داشت. می‌گویند می‌خواهیم یارانه‌ها را ۵ برابر کنیم، منبع آن از کجا تامین شود؟ از کدام درآمد؟» وی همچنین افزود: «بینش اقتصادی دولت اشتباه است و در دوره قبلی نیز اشتباهات زیادی بود و امروز دولتی باید بیاید که نقاط قوت و ضعف گذشته را شناخته و دولتی باید تشکیل شود که بر اساس تئوری‌ها و تجربیات اجرایی اقتصادی مشکلات را حل کند.»

از سوی دیگر پرویز کاظمی، وزیر معزول دولت نهم، شنبه گذشته در گفت‌و‌گو با عصرایران تاکید کرد که دولتی‌ها به دلیل عملکرد بد خود نمی‌توانند شانسی برای موفقیت داشته باشند. وی در ادامه افزود: «وقتی رهبری «حماسه» را مطرح کردند، باید به این نتیجه رسید که حضور همه سلیقه‌های سیاسی با نظرات مختلف و حتی متضاد در انتخابات ریاست جمهوری امری واجب و باید است. با این حال بنده معتقدم آنهایی که کارنامه‌شان در ناکارآمدی مشخص است، نباید بیایند تا میدان در اختیار چهره‌هایی باشد که علم، توانایی و صلاحیت حضور در صحنه را دارند. به همین دلیل تاکید این است که به‌‌‌‌ همان اندازه که انتخابات پیش رو مهم خوانده می‌شود، به‌‌‌‌ همان قدر هم باید دقت داشت تا امور به دست امتحان پس داده‌های مردود نیفتد.»

گرانی از شیر مرغ تا جون آدمیزاد
گرانی‌ها در هفته‌های گذشته دامن تمام بخش‌های اقتصاد ایران را گرفته است. بدون شک بار اصلی فشار و گرانی را مردم عادی به دوش خواهند کشید. در کنار رشد قیمت‌ها در بازار مواد غذایی، شاهد افزایش نرخ تعرفه های بخش درمان از جمله افزایش هزینه ویزیت پزشکان، هزینه آزمایشات پزشکی، هزینه‌های بیمارستانی و دیگر بخش‌های خدمات پزشکی هستیم. از سوی دیگر طبق پیش بینی کار‌شناسان بحران دارو در سال ۹۲ شدت پیدا می‌کند.

گزارش‌های دیگر نیز خبرهای خوشی را از بازار مسکن نمی‌دهند و افزایش قیمت خرید و فروش مسکن و همچنین اجاره بحران‌های شدیدی را برای خانواده‌ها در ایران ایجاد کرده است.

همچنین خبر‌های هفته گذشته حاکی از آن بود که «ریال» به برکت سیاست‌های نادرست اقتصادی به ضعیف‌ترین پول دنیا و کمترین میزان در طول تاریخ ایران بدل شده است. قیمت یک دلار از مرز ۳۶۰۰ تومان هم گذشته است و باز هم این افزایش‌های تصاعدی تاثیر مستقیم بر کالای دیگر می‌گذارد. در سی و پنج سال گذشته هرگز تورم در ایران سیر نزولی پیدا نکرده است و حال آنکه اثر ناکارآمدی و سوء مدیریت اقتصادی به شکل بحرانهای شدید اقتصادی از چند سال گذشته شروع شده است.

***

پان ایرانیست‌های دربند و زندانیان سیاسی را آزاد کنید

***

تارنمای نامه پان ایرانیسم
http://paniranism.info

تارنمای هواداران پان ایرانیسم:
www.paniranism.net

فیسبوک هواداران پان ایرانیسم:
www.facebook.com/paniranism

تارنمای حزب پان ایرانیست:
http://paniranist.org

فیسبوک حزب پان ایرانیست
www.facebook.com/paniranistparty

تارنمای سازمان جوانان حزب پان ایرانیست:
http://paniranist.info

تارنمای تریبون آزاد پان ایرانیست در خوزستان:
www.pan-iranist.net

کانال یوتیوب حزب پان ایرانیست:
http://www.youtube.com/paniranistparty

سازمانهای برونمرزی حزب پان ایرانیست
همبستگی‌ ملی‌ . یکپارچگی ایران . حاکمیت ملت
هم میهن گرامی‌: برای ایرانی یکپارچه، آزاد، آباد، سربلند و دمکرات با حاکمیت ملت به ما بپیوندید

iran@paniranism.info

http://www.paniranist.org/a.htm

کنون ای هم وطن ای جان جانان / بیا با ما بگو پاینده ایران