هم میهن گرامی, مهر نموده و ما را در پخش نامه پان ایرانیسم یاری نمایید. سپاس!

نامه پان ایرانیسم
www.paniranism.info
شماره 152، پنج شنبه 3 شهریور ماه 1401، 25 اوت 2022

درود بر هم میهنان گرامی

نوشته های زیر تقدیم می شوند:

سوم شهریور روز یورش اهریمن و آغاز نهضت ورجاوند پان ایرانیسم، سازمان جوانان حزب پان ایرانیست
بیاد شهدای سوم شهریور ۱۳۲۰ – سوم شهریور۱۳۲۰ ننگ خیانتی نابخشودنی، فرهاد باغبانی
وطن پرستی۳ سرباز فداکار ایرانی که سرلشگر دشمن را به احترام واداشتند، کانال اتحادیه کشورهای وارث تمدن ایرانی
گرامی باد، یاد جانفشانی های ایران در سوم شهریور 1320، ایرانچهر

شادباد، شاد باد ، شاد باشيد اى شهيدان راه ايران، كه به قرن ها ، در دل دشت ها، كوه ها و درياها، به خون خود كفن پوشيده و خفته ايد، نام شما و ياد شما، افتخار ماست و درس زندگى ما.

– فرازی بز هفت پیمان حزب پان ایرانیست

سوم شهریور روز یورش اهریمن و آغاز نهضت ورجاوند پان ایرانیسم

پاینده ایران

هم میهن
نهضت پان ایرانیسم هشتاد و دو سال است مبارزه در راه وحدت و بزرگی ایران زمین را آغاز کرده است .

در شهریور ماه ۱۳۲۰ هنگام اشغال ایران توسط نیروهای بیگانه انگلیس و روس و آمریکا و عبور تانکهای شوروی از خیابانهای تهران در محل پل چوبی تهران سر کوچه آسیاب بادی ( نزدیک به میدان فوزیه یا امام حسین فعلی ) چند نوجوان با سنگ تانکها را مورد حمله قرارداند که خسرو معتضد تاریخدان معاصر نیز اشاره ای به اسناد این رویداد در بایگانی راکد وزارت امور خارجه شوروی نیز داشته است. این نوجوانان عبارت بودند از : محسن پزشکپور ـ محمد رضا عاملی تهرانی ـ ابوالقاسم پور هاشمی ـ پرویز صفیاری ـ فرید سیاح سپانلو ـ مهدی بهره مند و چند تن دیگر که نام نشانی از آنان در دست نداریم . … و این آغاز این نهضت پان ایرانیسم بود.

این جوانان پس از ورود به دبیرستان پایه کوششهای میهن پرستانه را نهاده و با نامهای انجمن ایران دوست ـ جویندگان ـ رستاخیز ملی ایران ـ نهضت محصلین و . . . به همراه گروه دیگری از جوانان وطن پرست دست به مبارزه زدند

مکتب پان ایرانیسم به صورت جلوه تشکیلاتی نهضت پان ایرانیسم از پانزدهم شهریور ماه ۱۳۲۶ بنیان گذاری و تا پایان شهریور ماه ۱۳۳۰ به کوشش ادامه داد .

حزب پان ایرانیست جهت پرورش نیروهای اداره کننده کشور از دیماه سال ۱۳۳۰ بربنیاد مکتب پان ایرانیسم شکل گرفت و تا امروز با نیز به کوشش های خود در راه آرمان ایران بزرگ در پهنه سیاست ادامه داده است. باشد که در راه ایرانی بزرگ و آباد و آزاد با نظامی شایسته ملت بزرگ ایران و حکومتی ایرانپرست و آرمانخواه دست در دست یکدیگر بگذاریم.

به امید ایرانی آباد و آزاد در سایه حاکمیت ملی

پاینده ایران
سازمان جوانان حزب پان ایرانیست

***

بیاد شهدای سوم شهریور ۱۳۲۰ – سوم شهریور۱۳۲۰ ننگ خیانتی نابخشودنی

فرهاد باغبانی

* جانبازی‌های فرزندان فداکار ایران‌زمین و پایداری نیروی دریایی شاهنشاهی ایران یادباد

* ننگ بر متجاوزین به ایران‌زمین در سوم شهریور و ننگ بر فراریان سوم شهریور.

* پرچم‌های دزدیده شده ایران در سوم شهریور ۱۳۲۰ را باید از جهان‌خواران پس گرفت.

* چرا رسانه های گروهی ایران ساکن آمریکا و انگلیس و… در برابر این هجوم تاریخی خاموش هستند؟

بعضی از روزها وحوادث تاریخی را نباید هیچگاه از یاد برد. روزهایی که یادآور وقایع و حوادثی هستند که برسرنوشت ملی ما ایرانیان تاثیری بس عمیق گذاشتند. هر قدر از عمر این روزها می‌گذرد، کهنه‌تر می‌شوند و همزمان در روح و روان تاریخی یک ملت ماندگار می‌شوند. ازجمله این روزها می‌توان به پیروزی‌هایی همچون روز فتح بابل به دست کورش بزرگ و یا پایان سرایش شاهنامه به دست حکیم فردوسی و یا صدور فرمان مشروطه و یا هشت سال دفاع مقدس برعلیه صدام تکریتی دیوانه و همه جهانخوارن استعمارگر یاد نمود…

برخی شکست‌ها نیز بوده‌اند که می‌توان از شکست سپاه یزدگردسوم در قادسیه و نهاوند، همان که عرب فتح‌الفتوح می‌خواند؛ شکست سربازان شاه اسماعیل صفوی در دشت چالدران و یامرگ نابهنگام نادرشاه و یا کشته شدن آقامحمدخان درکودتایی ننگین درشبی آلوده وآکنده به ننگ خیانت و دشمنی با ایران، نام برد. ولی اشغال ایران در سوم شهریور وشکست ایران در آن روز گویی از جنس ونوع دیگری است و مایه بسی شرمساری برای نسل ها.

در این روز انگلیس و روسیه وبعد آمریکا هرکدام به بهانه واهی حمایت ایران از آلمان‌ها، از شمال و جنوب به ایران حمله کردند. ایران اشغال شد و رضاشاه را به تبعیدی ناخواسته به جزیره موریس فرستادند. ملت و ارتش وطن‌پرست ایران بی‌گمان آماده هرگونه فداکاری و نبردی جانانه در برابر هر بیگانه‌ای بود ولی شوربختانه دراین روز سران ارتش بویژه «تیمسار نخجوان» بدون اطلاع رضاشاه دستور تسلیم‌شدن ارتش را می‌دهد.

گفته می شود رضا شاه احمد نخجوان کفیل وزارت جنگ و سرتیپ ریاحی را که به دستور آنها پادگان‌ها تخلیه شده و افراد ارتش مرخص شده بودند، جلوی فرماندهان به سختی با عصا کتک زد و درجه آنها را کند و سرنوشت آنها را به دادگاه نظامی سپرد. او همچنین گفت که شماها خائن هستید و نانی که ملت ایران برای حفاظت ایران به شما داده حرامتان باد.

با صدور فرمان مقاومت جز یک نفر از امرای ارتش (تیسمار دریادار غلامعلی بایَنُدر فرمانده نیروی دریایی ایران که در خرمشهر شهید شد) که آن را جدی گرفت و راه را برای انگلیسی‌ها بست، بقیه به جز چند مقاومت جزئی متواری شدند. همچنین در آن روز خلبانان نیروی هوایی رفتن به مرخصی و تحویل هواپیماها را نپذیرفتند و بر ضد فرمانده خود «احمد خسروانی» قیام کرده و او را بازداشت کرده بودند. همچنین آنها بدون اطلاع فرماندهان هواپیماهای خویش را به پرواز درآوردند و به مقابله با هواپیماهای شوروی پرداختند. این اقدام آنان نه تنها تشویق نشد بلکه چند واحد نیروی زمینی که هنوز در تهران بودند عازم تصرف پادگان «قلعه‌مرغی» شدند که به درگیری بین دو گروه منجر شد و خلبانان هواپیماها را از پایگاه خارج کردند و در یافت آباد نشاندند و استتارکردند.ولی دیگر برای اقداماتی از این دست دیرشده بود. خنجر خیانت بار دیگر پهلوی ایران مظلوم را درید. ایران درعین رعایت بی طرفی در جنگ جهانی دوم به اشغال دو دشمن دیرینه خود روس و انگلیس و بعد آمریکا درآمد.

دربنیاد مکتب پان ایرانیسم فرازی هست: ملت ها در برابر هم قیدی ندارند،هر شکست خارجی ناشی ازضعف و خیانت داخلی است…

درهر نبرد شکست و پیروزی وجود دارد. این‌دو همزاد یکدیگراند. مهم برخاستن و ایستادن از پس هر شکستی است. هیچ کس ناپلوون راپس از شکست در واترلو متهم به خیانت نکرده است. “رومل” روباه صحرا با اذعان به شکست در برابر “مونتگمری” فرمانده انگلیس در مصر، همیشه حتی برای هیتلر، قهرمان جنگ در آفریقا بود. شکست لهستان و روسیه در ابتدای جنگ جهانی دوم از آلمان نازی باعث نشد که مردم آن‌ها انگ خیانت به سیاستمداران و ژنرال‌های روس بزنند…

ولی تا ایران بجاست روزسوم شهریورماه که پان ایرانیست‌ها از آن به عنوان «یورش اهریمن» یاد می‌کنند؛ روز ننگ و خیانت سیاستمداران و امرای ارتش بی‌آزرم و بی وطنی است که به مادر میهن آن هم در حساسترین لحظات تاریخ پشت کردند… ناسیونالیسم ایران هرگز آنها را نخواهد بخشید. تاریخ ایران ننگین‌ترین شکست‌های خود را در جنگی که ارتش نجنگید و سربازها ازپادگان‌ها گریخته بودند،تقبل کرد. سوم شهریور تنها شکست بزرگ ارتش ایران‌زمین است که کشور ما با کمترین مقاوت تسلیم بی‌قید و شرط شد. دراین روز غرور و ناموس ملی ما جریحه‌دار شد. یادمان باشد باید ایستاده شکست خورد… مرگ با افتخار بهتر از زندگی به ننگ و حقارت است. قهرمانانه مردن هر سرباز افتخاری است برای هر ژنرال و سرداری؛ درس عبرت‌انگیزی که باید ملت ایران از روز سوم شهریور۱۳۲۰ و پیامدهای حقارت‌آمیز آن یاد بگیرد.

البته جانفشانی‌های سربازان فداکاری را که از دستور سران ارتش سرپیچی کردند و جان بر سر عقیده خود و پاسداری از میهن نهادند، هرگز از یاد نخواهیم برد. درود بر روان تیمسار دریادار غلامعلی بایندر فرمانده نیروی دریایی ایران که برابر بیگانه ایستاد و به آرزوی بزرگ هر ایرانی که شهادت در راه میهن است نایل گردید. درود بر روان ناخدا سوم شهید حسن میلانیان، شهید ناخداسوم نصراله نقدی، شهید ناوبان ابراهیم هریسچی، شهید ناوبان یکم کهنمویی، شهید ناوسروان یدالله بایندر.

درود برهمه سربازان گمنامی که در این روز کشته شدند ولی از خاک و خون و غرو ملی خویش پاسداری نمودند. نام و یاد شما همیشه دردل ماست ودرس زندگانی ما.

پاینده ایران

فرهاد باغبانی
تارنمای سازمان جوانان حزب پان ایرانیست

***

یاد مقاومت دلیرانه سه مرزدار ایرانی مرز جلفا در سوم شهریور ۱۳۲۰ در برابر تجاوز روس ها را زنده نگاه داریم.

ساعت چهار صبح روز سوم شهریورماه سال ۱۳۲۰ به سرجوخه ملک محمدی در پاسگاه مرزبانی جلفا در آذربایجان‌شرقی خبر می‌دهند لشکری عظیم از ارتش سرخ شوروی به سوی مرز می‌آید و قصد دارد از «پل آهنی» گذشته و وارد کشور شود.

سرجوخه خبر را به تبریز مخابره می‌کند و از آنجا هم به تهران.
از پایتخت دستور می‌آید که پادگان را تخلیه کنید…

سرجوخه جسور خطاب به سربازانش می‌گوید: «هرکسی می‌خواهد، برگردد. من این جا می‌مانم. می‌خواهم از کشور مقابل اجنبی‌ها دفاع کنم.» ملک محمدی همراه با سرباز عبدالله شهریاری، سیدمحمد رایی هاشمی و سرباز دیگری هم قسم می‌شوند و می‌مانند.

هنگامی که نخستین نفربر شوروی قصد عبور از پل آهنی را دارد سرباز شهریاری به سوی راننده آن شلیک می‌کند و سرباز روس را از پای درمی‌آورد. درگیری سنگینی بین نیروهای کاملاً مسلح ارتش شوروی و سرجوخه و ۳ سربازش در می‌گیرد.
این درگیری به گفته شاهدان ماجرا که مشروح آن در اسناد آکادمی نظامی روسیه هم موجود است ۴۸ ساعت به طول می‌انجامد و در نهایت سرجوخه محمدی همراه با دو سرباز دیگرش عبدالله شهریاری و سید محمد رایی هاشمی زیر آتش شدید توپخانه لشکر ۴۷ شوروی به شهادت می‌رسند.
نفر چهارم برای رساندن خبر ورود لشکر ۴۷ به دستور سرجوخه ملک محمدی ساعتی پیش از شهادت همرزمانش بسوی تبریز رفته بود.

سرلشکر نوویکف، فرمانده لشکر ۴۷ شوروی وقتی متوجه می‌شود که سربازان ایرانی کشته شده‌اند از پل آهنی عبور می‌کند و وارد خاک کشور می‌شود. او وقتی فهمید ۴۸ ساعت است که تنها با ۳ سرباز جنگیده، به نشانه احترام یکی از درجه‌هایش را از روی دوشش باز کرد و روی سینه سرجوخه محمدی گذاشت و از چوپانی خواست ۳ سرباز شجاع را به شیوه مسلمانان کنار پل آهنی دفن کند.

تدفین این ۳ سرباز به‌خاطر وطن‌پرستی‌شان با تشریفات نظامی از سوی لشکر ۴۷ ارتش دشمن صورت گرفت.

بر روی سنگ آرامگاه هر سه نوشته شده است: آرامگاه ژاندارم شهید …، که در شهریور ماه ۱۳۲۰ در راه انجام وظیفه در مقابل مهاجمین ایستادگی و به شهادت رسیده است.

درسال ۱۳۷۵ هجری شمسی آرامگاه این مرزبانان بازسازی شد و هر هفته مراسم ادای احترام توسط نیروی مرزبانی ناجا بر سر مزار این مرزبانان انجام می شود.

بر بالای آرامگاه آنان این شعر نقش بسته است:
« هرچند آغشته شد به خون پیرهن ما
شد جامه سربازی ما هم کفن ما
شادیم ز جانبازی خود در شکم خاک
پاینده و جاوید بماند وطن ما »
منبع؛قلم و فرهنگ

پاینده ایران
کانال اتحادیه کشورهای وارث تمدن ایرانی

***

گرامی باد، یاد جانفشانی های ایران در سوم شهریور 1320

در هشتاد و دومین سالگرد سوم شهریور 1320 ، یاد جانفشانی های ارتشیان ایران در برابر نیروهای متفقین را گرامی می داریم . در این روز شوم ، نیروهای اتحاد جماهیر شوروی از شمال ، و نیروهای آمریکا و انگلستان از جنوب ، با نقض بی طرفی ایران ، وارد خاک ایران شدند . از میان فرماندهان ارتش ایران ، دریاسالار غلامعلی بایندر ، فرمانده ی دلاور نیروی دریایی ایران در برابر اشغالگران پایداری کرد و در شبیخون نیروهای انگلستان به شهادت رسید و همچون یاران شهیدش در جنوب و شمال ایران ، خون خود را به پای درخت استقلال و آزادی ایران ریخت . واپسین سخنان او در پاسخ به فرمان عقب نشینی ، در پشت بی سیم، این بود : من می روم تا ایران بماند !

برای خواندن بخشی از وصیت نامه ی دریاسالار بایندر که خطاب به فرزندان ایران نوشته شده است ، روی پیوند ( لینک) زیر کلیک کنید :

بخشی از متن وصیتنامه ی شهید دریاسالار غلامعلی بایندر

***

هواداران حزب پان ایرانیست در برونمرز
همبستگی‌ ملی‌ . یکپارچگی ایران . حاکمیت ملت
هم میهن گرامی‌: برای ایرانی یکپارچه، آزاد، آباد، سربلند و دمکرات با حاکمیت ملت به ما بپیوندید
کنون ای هم وطن ای جان جانان / بیا با ما بگو پاینده ایران